Halong Bay(?!), Hanoi en terug naar huis!

Heee lieve mensen,

Daar zit ik dan, in het vliegtuig.. Ik heb net mijn ontbijtje gehad en heb nog iets minder dan 2uur te gaan tot aan Istanboel. En dan komt het besef dat het er op zit. De 3maanden zijn omgevlogen, zat ik toen vol van reislust en nieuwsgierigheid van wat me te wachten stond, zo voldaan, vol van herinneringen en verhalen zit ik nu op weg naar huis. En met huis bedoel ik dit maal echt naar huis.
Maar voordat ik in het kikkerlandje land ga ik eerst, voor de laatste keer, nog over mijn avonturen in Halong Bay en Hanoi vertellen. En in Halong Bay is dat verhaal helaas erg kort.. Toen wij namelijk, na door de bus in the middle of nowhere te zijn afgedropt en een taxi te hebben genomen met twee meisjes en vervolgens eerst helemaal fout en daarna goed te zijn gereden en een halve ruzie met de chauffeur te hebben gehad omdat wij dus niet het gehele bedrag wilden betalen, eindelijk met de ferry aankwamen in Cat Ba (een eiland in het Halong Bay "gebied", kregen we te horen dat er een storm op komst was. En dat dus al het waterverkeer van ferry's tot aan georganiseerde boottochten stil lag, en dat het dus nog maar de vraag was of we überhaupt wel op tijd het eiland af konden voor onze vlucht (en het Hilton!). Na op verschillende plekken geïnformeerd te hebben, bleek dat er wel een kans was dat we de volgende dag (gewoon volgens onze planning) weer van het eiland af konden. Dit hing af van het weer en was dus afwachten, in de tussentijd konden we op het eiland dus ook erg weinig doen omdat alles was stil gelegd. De volgende dag werd ons gelukkig verteld dat er naar de voorspelling vanaf 12 uur weer boten zouden varen naar het vaste land. En dus boekten wij meteen de eerste boot die om half 1zou vertrekken. Tot die tijd hebben we nog wat rondgelopen, een heuvel beklommen voor een uitzicht over de boulevard en in het hostel gehangen. Meer was er niet te doen en Francois en ik waren dan ook beide een beetje teleurgesteld, we zijn er geweest maar hebben helaas amper wat kunnen zien, enkel de bootreis er heen en terug waren mooi. We moeten dan ook zeker nog een keer terug! Maar ondanks dat Halong Bay dus iets anders uit heeft gepakt dan we hadden gehoopt, waren we weer erg blij om onderweg naar Hanoi te zijn. En zeker ook vanwege het Hilton! Daar keken we al heel de reis naar uit en dan vooral ik naar het ontbijtbuffet. En eenmaal daar aangekomen stelde het niet teleur. Na 3maanden hostels in zo'n luxe hotel zitten is heeeel erg fijn! (Zeker aangezien ons laatste hostel echt verschrikkelijk was.) Ik voelde me ineens even niet meer een cheapie rondzwervende backpacker. Alleen al toen we vanaf buiten het Hilton Hanoi Opera hotel zagen liggen, kregen we al de neiging om een vreugde dansje te doen (ik dan in ieder geval). En dan kom je in de prachtige (koele) hal binnen (mega groot) met allemaal sjieke mensen en bij de balie wachtend werd al meteen mijn backpack van mijn rug gehaald. Eenmaal ingecheckt werd ons verzocht om álle bagage te laten staan zodat het personeel deze kon brengen naar onze kamer. En onze kamer.. Wauw! De mega zachte bedden, het bad en dan heb ik het nog niet eens over de sloffen, badjas en allleee kleine monstertjes die mocht gebruiken. Ik sprong meteen onder de heerlijk (warme!) douche en genoot van alle luxe. Vervolgens zijn we op de eerste verdieping wat gaan eten omdat het al wat later was en we beide niet meer veel zin hadden om buiten het hotel wat te gaan zoeken. (Plus dat we natuurlijk de mega korting van Francois hadden en we in Hanoi zijn waardoor we het voor de prijs niet hoefden te laten (; ) Voor mij een lekkere ceasar salad en Francois nam een pasta. Voldaan ging we na het eten terug naar de kamer om daar op onze bedden neer te ploffen, we hebben heeerlijk geslapen! En de volgende dag het ontbijt!! Een groot buffet met een brood (en zoetigheden) afdeling, een saladebar (of eigenlijk twee), een heel apart deel met Aziatisch eten, een fruitbar, een hele hoek met granen en yoghurt, sappen en een plek waar je je eigen omelet kon samen stellen of een andere manier kon kiezen hoe je je ei wilde. Francois en ik genoten van het buffet! We hebben er ook echt wel een tijdje gezeten en evht geluncht hebben we dan ook niet in de stad ;). Maar hebben we ook iets anders gedaan dan rondgedwaald in het fancy Hilton? Ja, natuurlijk hebben we ook Hanoi verkend (al had Francois niet suuuper veel zin) na eerst even te hebben gezwommen in het zwembad. We hebben rondgelopen, enkele dingen bezocht en omdat het ontbrak aan echt grote highlights hebben we ook een aantal keer lekker ergens gezeten en gekletst. Begin van de avond liepen we terug naar het Hilton, klinkt erg high class ;), om weer wat te eten. En na zo'n dag in Hanoi te hebben rondgedwaald voelt zo'n hotel dan echt als een warme deken! Iedereen is vriendelijk, je wordt aangesproken of je een fijne dag hebt gehad en of alles naar wens is. En jawel na het eten (pork leg met honing voor mij en voor Francois spring rolls) zijn we weer naar boven gegaan en na lekker even in bad gelegen te hebben, hebben we via roomservice een toetje bestel, doe eens gek! ;) Voldaan en enigszins met een gek gevoel dat we de dag erna gingen vliegen, vielen we weer lekker inslaap. Na de tassen te hebben ingepakt en weer van het ontbijt te hebben genoten is Francois op de taxi gestapt. Ik kon gelukkig later uitchecken en kon dus nog na gedag te hebben gezegd even lekker douche enzo. Vervolgens heb ook ik uitgecheckt en mijn bagage daar achtergelaten om voor de laatste keer nogmaals de stad in te gaan. En ik had daarbij wel een beetje een route/plan in gedachten wat ik wilde gaan zien en doen maar na even gelopen te hebben begon het te regenen, hard te regenen. Na ergens even staand geschuild te hebben werd ik dan ook snel door een wat oudere dame naar binnen gehaald en uiteindelijk heb ik daar bijna een half uur binnen gezeten wachtend op beter weer. Toen de regen bijna over was ben ik verder gegaan, na de dame natuurlijk enorm bedankt te hebben, en aangezien ik nog niks geluncht had en ik een beetje dorst had ben ik ergens wat gaan drinken (ze hadden geen eten achteraf;) ). En daar raakte ik in gesprek met een jong Nederlands stel die net vanuit China hier waren aangekomen en die nu Vietnam gingen doen en mij dus het hemd van het lijf vroegen. Geen probleem natuurlijk enkel werd het al snel wat later en zelfs zo laat dat ik daarna besloot om meteen maar terug naar het Hilton te gaan. Ook bleek ik toen al verder weg te zijn dan ik dacht en dus sprong ik achterop bij een motortaxi. Na mijn spullen gepakt te hebben, me te hebben omgekleed voor in het vliegtuig en een taxi en wat te eten geregeld te hebben nam ook ik afscheid van het Hilton.. Een ding is zeker een nachtje in het Hilton overnachten is hele ervaring, een die ik tot nu toe nog nooit gehad had. En met dat ik in de taxi zit en van het Hilton weg rijd zie ik ook Hanoi aan me voorbij komen en langzaam begint het besef nu echt te komen dat ik weg ga. Of eigenlijk probeerde ik het te beseffen en nu nog. Het inchecken ging verder heel soepel en ik had dan ook nog geruime tijd voor het boarden om te chillen op het vliegveld. Iets te veel aangezien ik hierdoor de tijd een beetje vergat en ik toen ik terug naar mijn gate liep, de oproep hoorde van: "passengers van flight... to Istanboel ... Laatste kans om te boarden". Ik kwam geloof ik als een van de laatste binnen in het vliegtuig terwijl het nog niet eens zo laat was maar goed, ik zat erin! En zeker het eerste deel naar Ho Chi Minh (ja daar had ik ineens een tussenlanding) was het vliegtuig bijna leeg en ook nu nog zit er niemand naast me.
Ondertussen ben ik in Istanboel geland en daarmee eindigt hier ook mijn laatste blog. Ik heb genoten van elke individueel land en van alle mensen die mijn reis nog veel waardevoller hebben gemaakt, het waren 3 onvergetelijke maanden. Iedereen enorm bedankt voor het lezen van mijn blogs en voor het meeleven! Ik heb het al vaker gezegd maar ik zeg het nogmaals om dit verhaal af te sluiten: ik hou van jullie.
Zo dat gezegd hebbende ga ik me klaar maken voor mijn laatste vlucht naar huis, tot snel!

Liefs Elsbeth