Het begin

Hallo allemaal!

Terwijl ik dit schrijf zit mijn tweede dag er al weer bijna voor de helft op en eet ik net het laatste stukje van mijn eerste mini-pizza in Italië op.
Dag 1 was een lange dag, rond 2uur reden we naar Brussel en om 6.20 stond mijn vlucht richting Milaan gepland. Ik landde in Bergamo, een plaatsje ongeveer een uurtje met de bus van Milaan vandaan. Eenmaal gearriveerd in Milaan startte ik, na het moed in praten met behulp van een muffin, de zoektocht naar mijn eerste hostel. Na meer dan een uur in de warmte met mijn huge backpack gewandeld te hebben, vond ik dan toch het bordje met de naam 'Madam Hostel & Bistrot' erop. Thank god! Toen het woord welkomsdrankje viel was ik helemaal verkocht en heb ik de gratis handdoeken niet eens meer gehoord. Het is dus zeker een fijn hostel! Er hangt een gezellige sfeer, 's avonds is er gratis tapas en vaak live muziek. Ook heb ik er al veel leuke mensen ontmoet!

Maar ik heb natuurlijk ook al iets van Milaan gezien. Gisteren heb ik een groot deel van de dag rond gedwaald in het zuidelijke deel van Milaan. Persoonlijk vind ik dat nu al een van de minder interessante gebieden van Milaan. (Dit werd door andere reizigers beaamd.) Vervolgens besloot ik naar het Castello Sforzeso te gaan, een groot kasteel met een groot park erachter. En ik moet eerlijk zijn dat ik van het kasteel (nog) weinig gezien heb aangezien het mega park er wel erg verleidelijk bij lag. En mijn voetjes wel wat rust konden gebruiken. Het park is heel leuk! Na het mensen kijken, bekeken worden(man man man wat zijn die mannen hier erg) en het bestuderen van de kaart en mijn reisgidsje ging ik terug naar mijn hostel.

Onderweg naar mijn hostel en tijdens mijn anderhalve dag nu in Italië heb ik me over een aantal dingen verbaasd. Ten eerste; de mensen hier in Milaan snel wandelen letterlijk overal heen. (Het is echt bizar.) Ze lijken, misschien hebben ze dat ook wel aangezien het in Milaan allemaal om werken draait, altijd haast te hebben. En toch zien vooral de dames er bijzonder modieus uit, het stereotype is juist.

Daarnaast verbaas ik me erover hoe vaak ik mezelf, na het even zonder kaart aan het wandelen te zijn geweest, niet meer op de kaart kan terug vinden. (Oeps (; )
En jawel, echt overal vind je nederlanders. En jawel ook hier spelen ze pokémon GO.

Het was aan het begin best vreemd om hier alleen rond te lopen en de vrijheid te hebben om alles te kunnen gaan doen wat ik wilde. Maar goed, dat wende snel genoeg moet ik zeggen (; Ik heb me nog nooit zo vrij maar ook zo rustig gevoeld.
En ik heb ook al iets geleerd (meerdere dingen wel hoor), op een tram stappen zonder te weten waar die heen gaat is niet echt handig (maar zeker wel aan te raden (als je de tijd hebt)).

Dat was het voor nu! Ik hoop dat jullie het leuk vinden om een beetje met mij mee te reizen. Wat mijn volgende bestemming wordt moet ik nog nader gaan bepalen maar ik zal proberen jullie regelmatig op de hoogte te houden van al mijn plannen!

Liefs Elsbeth