Dag dag Bangkok en hallo Chat-pa-Wai(?!)

Hallo iedereen!

Gisteren was een lange (reis)dag. Vrijwel alle aanwijzingen over hoe op het farm project te komen waren namelijk fout en/of kon ik écht niet vinden. De reis ging nu als volgt; ik nam de taxi, eentje die eindelijk met de meter wilde rijden, naar het minivan station. Vandaar uit heb ik na veel zoeken maar de minivan naar Ratchaburi genomen aangezien ik daar, zo werd mij verteld, meteen de minivan naar Chat-pa-Wai kon nemen. Tijdens de rit ben ik geloof ik in slaap gevallen want toen ik mijn ogen open deed ging ineens bijna iedereen uit het busje en ik moest er ook uit zeiden ze. Er werd me verteld dat ik op een scooter moest?! Dat wilde ik eigenlijk niet met mijn grote backpack maar er was volgens hun geen andere optie. Dus ik op de scooter, zie je het al voor je(?!), ik dacht op weg naar Chat-pa-Wai. Maar nee hij stopte bij een winkeltje, de bushalte, en daar was gelukkig naast alle raar naar mij kijkende mensen een vrouw die me hielp. Nogal chaotisch werd ik weer in een ander busje geduwd en weer een lange rit volgde.
Eindelijk was ik op de plek waar ik moest zijn zodat ik hem kon bellen en hij mij zou komen halen. Maar toen deed het nummer het niet.. Ik sprak een vrouw bij een winkel aan om me te helpen en bij haar deed het nummer het ook niet, het nummer was niet meer gebruik gaf hij aan. Van binnen raakte ik nogal in paniek toen; bestaat die boerderij wel?! Niet dat ik al iets betaald had ofzo maar anders had ik weer terug naar Bangkok gemoeten en dat was niet een hele fijne rit. De vrouw hielp me gelukkig verder en belde haar vriend. Hij zocht het adres op en vroeg wat rond om te weten te komen waar het precies was. Vervolgens bracht hij me erheen en nadat hij voor de zekerheid zijn nummer had gegeven en ik hem duizendmaal bedankt had kwam Arnon, de eigenaar van de boerderij, doodleuk aan lopen als of dit allemaal heel normaal was. Ik zei dat zijn telefoon het niet deed en toen zei hij: "oh dan moet ik hem misschien opwaarderen". Sorry hoor maar als je weet dat er iemand die dag arriveert en je weet dat diegene je gaat bellen dan zorg je toch dat je bereikbaar bent?! Een ander meisje hier is het zelfde overkomen en die heeft zelfs de eerste nacht, omdat het al donker begon te worden, een hotel genomen. De eerste indruk van hem is dus niet erg goed... Verder valt de kamer en omgeving ook een beetje tegen.
Ik had me het allemaal wat anders voorgesteld en dat ligt natuurlijk ook deels aan mij maar dan als nog valt het wel een beetje tegen. Ik vind Arnon maar vreemd en dat het hem ook niks leek te boeien dat zijn telefoon het niet deed. En dat ik dus half in paniek was of de boerderij wel bestond?! Vind ik gewoon niet kunnen. Het enige fijne tot nu toe zijn de medevrijwilligers, 3meisjes waarvan een Belgisch, en de airco in de kamer. Verder is hier geloof ik ook erg weinig te doen en vanochtend was Arnon weer nogal raar. De andere, die hem al wat langer kennen, ergerde zich ook aan hem. Ze zeiden dat hij soms te veel drinkt(?!) en dat ze er al een keer wat van hebben gezegd en dat het toen even goed ging. Raar verhaal allemaal, ik zit er dan ook oprecht aan te denken om geen week te blijven. Maar ik weet niet goed hoe ik "normaal" terug naar Bangkok zou moeten en ik wil het ook niet zo snel al opgeven. Ik zit dus een beetje in dubio wat te doen. Maar goed ik zal het voorlopig nog allemaal even over mij heen laten komen. Ik hou jullie op de hoogte!

Bedankt weer voor het lezen en tot de volgende blog!

Liefs Elsbeth