Dag 3 Angkor Wat en het lesgeven op het project!

Hee allemaal!

Vandaag vertel ik over mijn weekend, en dus mijn laatste dag in Angkor Wat, en over alle bezigheden op mijn project!

Om te beginnen met Angkor Wat, mijn derde (en misschien wel de leukste) dag op het tempelcomplex. En aangezien ik dus zowel de grote als kleine ronde al had gedaan per tuk tuk wilde ik deze keer meer vrijheid hebben om zelf te bepalen waar ik heen wilde en van de normale standaard route af te kunnen wijken. Ik besloot dus een e-bike te huren, een scooter huren is hier namelijk verboden voor toeristen en kan je een erg hoge boete opleveren. Wat is dan precies het verschil tussen een e-bike en een scooter? Een e-bike is elektrisch en maakt dus geen lawaai, kan (officieel) slechts 20km per uur en zodra de accu leeg is kun je verder fietsen (maar geloof me dat wil je niet, dit is namelijk veeel zwaarder dan op een normale fiets). Op de plek waar ik deze ging huren gaf de Franse eigenaar mij nog enkele tips voor een goede route en met mijn eigen to do lijstje erbij ontstond er al snel een leuke dagplanning. Ik begon de dag, zaterdag, weer lekker vroeg in de ochtend, ik wilde namelijk nog een poging wagen om de zonsopkomst (nu wél) te zien. Om half 5, dit keer dus iets later als de laatste keer omdat ik al een ticket en eigen vervoer had, ging de wekker en na snel wat ontbeten te hebben en de e-bike aan te hebben gekregen, ging ik op pad! Ik scheurde op mijn supersonische scootmobiel naar de ingang van Angkor Wat, terwijl veel tuk tuk drivers mij ondertussen deden inhalen ;), en jawel ik was op tijd voor de sunrise! En jawel er was een sunrise! Dit keer geen wolken voor de zon en ik was dan ook erg blij terwijl ik mijn vervolg ontbijtje, gesmeerd broodje en mijn minibanaantjes, aan het opeten was. Vervolgens sprong ik weer op mijn ultrasonische scootmobiel om de tweede tempel op mijn route onveilig te gaan maken. Echter bleek dit geen tempel te zijn maar een heel mooi uitkijkpunt over een meer. Een plek waar niemand was en waarvoor ik ook, samen met een jongen die ik onderweg tegen kwam, echt off road moest ;). Waar op de kaart namelijk een pad stond aangegeven zagen wij enkel bossen met daartussenin verstopt een klein paadje. We keken elkaar aan en dachten ja oké let's try. Wat zand, heuvels(ik moest soms "bij fietsen" om ze te halen (; ) en stenen verder arriveerde we dus bij het uitzicht. Vervolgens reden we naar de West gate en splitste we weer, ik naar de volgende tempel en hij naar een dorpje. En toen kwam ik daar dus aan en na hem beklommen en bekeken te hebben stuitte ik op een bekend fenomeen hier in het Angkor Wat complex namelijk de vreemde (exit) bordjes. Ze hebben namelijk overal bordjes staan met "entry", "way of visit ->" en jawel "exit". En dat klinkt heel normaal en zelfs logisch maar dat is het dus niet. Met name het "NO exit" bordje is erg vreemd en staat overal. Wat ik hiermee bedoel; de mensen van Angkor Wat willen dus dat iedereen bijna dezelfde route loopt, als je niet het bordje "way of visit" volgt maar een andere richting inloopt stuit je vaak aan het einde op een bordje "no exit" terwijl je er daar dus vaak wel gewoon zonder problemen uit kan. En soms staan er bijna geen "way of visit" bordjes maar wel veel "no exit" bordjes en loop je dus de hele tijd naar een uitgang te zoeken waar je wel legaal uit mag. Veelal staan er namelijk ook nog eens bewakers bij deze "no exit" plekken om te zorgen dat je dus helemaal omloopt naar de juiste uitgang. En bij deze tempel was het echt extreem. Je moest namelijk per se de tempel helemaal aan de achterkant verlaten en dat niet alleen, je werd vervolgens ook nog eens een kwartier(?!) door een bos geleid om weer aan de voorkant van de tempel uit te komen. Er waren daar zelfs mensen verdwaald die aan mij vroegen waar ze er precies uit moesten omdat halverwege de bordjes "way of visit" natuurlijk stopte. En ik vraag me dan af: wat willen ze ermee bereiken?! Dat mensen niet tegen de "stroom" (er liepen geloof ik in totaal 10 mensen rond in heel de tempel) in lopen? Obesitas verminderen? Gewoon grappig mensen om laten lopen en laten zoeken? Maar goed het moge duidelijk zijn dat zodra er even niemand keek iedereen de "no exit" bordjes geheel deed negeren en gewoon de korte logische route nam. (In sommige tempels stonden er trouwens helemaal geen bordjes.)
Goed, na dus de juiste exit te hebben gevonden en te hebben bereikt, ben ik even ergens wat gaan drinken en heb ik mijn e-bike weer opgeladen. Deze gaat namelijk erg snel leeg en laat ook erg langzaam op! Maar ik had gelukkig de tijd. Daarna ben ik met hier en daar een stop (er is zoveel te zien) naar de volgende tempel gegaan. Ook dit was weer een groot meer en aan de kant heb ik hier lekker mijn mango opgegeten. Vervolgens ben ik, na weer mijn e-bike ergens te hebben opgeladen, de tempel in de jungle gaan bezoeken. En ja na een rit door de jungle kwam ik aan bij de tempel en naast de bewaker, die me enigszins verbaast aankeek, was er helemaal niemand! Heel tof! Ik ben er echter niet in geweest omdat ik de mega spinnenwebben (inclusief de spinnen) tussen de wanden vanaf buiten al zag zitten.. Maar het was desalniettemin een gave ervaring. En weer op de weg naar de Angkor Wat tempel, deze had ik namelijke voor het laatste bewaard, kwam ik nog meer aapjes tegen! (Ik had ze in de ochtend ook al gezien op de waterbrug bij de Angkor Wat tempel.) En dus stopte ik aan de kant van de weg voor een fotoshoot terwijl tuk tuks en busjes vol met Chinezen (en andere toeristen) jaloers voorbij reden ;). Een van de aapjes deed heel gek zijn bek open naar mij, en ik wist dan ook niet zo goed of ik het grappig of eng moest vinden. Maar goed ik heb het overleefd en met wat leuke foto's reed ik blij verder. Blij en alert want het verkeer hier man man man.. Niemand kijkt! Iedereen doet zijn eigen ding en als ze je daarmee ontiegelijk in de weg zitten, afsnijden of zelfs half aanrijden kan dat ze weinig schelen. Eigenlijk let dus iedereen enkel op voertuigen die groter (en sneller) zijn dan hen, de grootste heerst, in mijn geval dus alles. Hoewel ik mij als kleine e-bike zijnde wel overal door kan wringen natuurlijk.
Aangekomen bij dé tempel heb ik nog ergens wat gedronken om een laatste poging te wagen om mijn bike weer op te laden. En vervolgens heb ik Angkor Wat bezocht. Na te hebben rondgedwaald, de restjes van mijn lunch te hebben gegeten, foto's te hebben gemaakt, te hebben gezeten en genoten, ging ik mijn bike terug brengen. Hij was echter amper verder opgeladen en gaf dan ook al snel 44 Volt aan en bij 45V had ik nog zo'n 3 km was er gezegd. En de verhuur plek lag nog zeker 6 km verder... Maar dit gaf nog maar eens hoe creapy dat ding was want hij sprong van 42V(leeg) naar 47V en terug naar 44V. En zodra ik een beetje deed remmen, en de accu denk ik wat naar voren schoof(?!), ging hij weer omhoog naar 47/49V. De laatste paar kilometers heb ik dan ook, in het drukke verkeer, heel hard gehoopt dat hij het zou blijven doen en elke keer een beetje geremd als hij richting de 42V ging ;). Maar mijn bejaardenscooter en ik hebben het gehaald en zonder te trappen! Wel was ik blij dat hij even later weer werd "goedgekeurd" want wat voor een geluid dat ding maakte als je over een minihobbel reed.. Maar dat lag geloof ik niet aan mij. Al met al heeft hij me wel mooi de hele dag rondgereden en vond ik het een hele geslaagde laatste dag!
En het was ook weer een erg lange dag, zondag sliep ik dan ook eens lekker uit om weer een beetje op te laden voor de aankomende week. Mijn laatste week.. 3weken op één plek klinkt lang maar over 2 dagen zijn ze toch echt al om. En dus geniet ik er nu nog even volop van! De nieuwe docent is erg leuk en haalt ook iets van werk uit mijn handen, meestal start ik de les gewoon zoals vanouds en helpt zij waar ze kan. Na de pauze begeleidt zij dan een spel of dansje. (Soms neem ik dan de oudere apart om wat moeilijkere dingen te doen aangezien die vaak niet meer willen dansen en zingen.) Nu ben ik dus nog de "eerste" docent omdat ik de leerlingen en hun niveau ondertussen een beetje ken maar vanaf volgende week moet ze het natuurlijk alleen gaan doen. En als er dan nieuwe vrijwiligers komen zullen ze háár helpen, dat het nu dus omgedraaid is is wel een beetje gek (vind ik (en zij geloof ik ook)) maar goed zij moet natuurlijk ook weten waar ik op het moment mee bezig ben in de les enzo.

Nouja dat was het wel weer voor zover. Jullie horen snel weer wat van me! Bedankt weer voor het lezen en tot de volgende keer!

Liefs Elsbeth