De trekking en terug naar Chiang Mai!

Hallo hallo!

Ja ik leef nog! Twee dagen trekking, de reis naar Chiang Mai terug en wat ronddwalen door de stad zijn alweer gepasseerd. De tijd vliegt echt voorbij, ik ben al bijna een maand aan het reizen en ik ga dan ook binnenkort al naar Laos! En daar ben ik best benieuwd naar! Een andere cultuur, een andere taal (ik kan net twee Thaise woorden zeggen) en ook een andere valuta. Ik ga dus zo ook even kijken hoeveel geld ik nog heb en hoeveel ik moet pinnen in verband met dat ik zo min mogelijk Thaise Bath wil overhouden zodra ik de grens over ga. Maar goed ik ga nu eerst de afgelopen dagen beschrijven. Om te beginnen met de trekking! Twee dagen en een (slapeloze) nacht vol met mooie uitzichten, uitdagende paden/rotsen/riviertjes en veel insecten. En laten we het ook maar niet hebben over de hoeveelheid zweet die we produceerde. Al werd het gedurende de trip wel steeds ietsje cooler vanwege de hoogte. Ik was samen met Chiara en ook een Nederlandse vrouw, wiskunde lerares, had zich aangemeld voor de trekking. En gelukkig hadden we alle drie ongeveer hetzelfde tempo, we waren enkel onze gids soms kwijt. Hoewel hij achteraf met volle overgave zei dat we best een goede groep waren ;) . Na op dag één rond de 7uur te hebben gelopen, berg op berg af, en in de jungle te hebben geluncht, kwamen we aan op onze slaapplek. Één huis boven op de berg waar een man alleen woonde met al zijn dieren; kippen, katten, varkens, honden en koeien (en spinnen). Het uitzicht was top en ook het eten wat onze gids voor ons bereidde was erg lekker! Zeker na zo'n inspannende dag. Een goede nachtrust was voor mij helaas niet aan de orde.. Na de klamboe te hebben gecheckt op gaten en het spel wie of wat ben ik te hebben gespeeld (; deden we het licht (de zaklamp) uit. En hoewel ik in het midden lag en ik door de klamboe niet bang was voor welk insect dan ook lukte het me niet om te slapen. Misschien lag het aan de snurkende gids en de knorrende varkens, de kakelende(/gillende) kippen en het harde matras... Ik weet het niet maar ondanks mijn vermoeidheid kon ik niet slapen. Maar goed het ontbijt de volgende dag gaf me weer wat energie voor de dag, het was toast met jam, honing, verse ananas en een gekookt eitje! En dat boven op een berg! Om half 9/9uur gingen we weer op pad en hij had ons al gezegd dat het die dag veel meer dalend zou zijn. En dat klinkt fijn maar afdalen is vrij zwaar voor je benen en samen met het moeilijk pad (als dat er was) was het best een pittige wandeling. In totaal hebben we die dag geloof ik iets meer dan 5uur gelopen en aan het eind van de trip begonnen mijn enkels dan ook een beetje te protesteren. Verder heb ik eigenlijk nauwelijks last gehad van mijn lichaam. Het was wel zwaar en vermoeiend, vooral ook omdat je je zo moest focussen op het pad en de vele insecten, spinnen en zelfs een slang(!) maakte het voor mij ook mentaal wel een uitdaging. Eenmaal terug in Mae Hong Son namen we dan ook voldaan (en iet wat uitgeput) een douche om vervolgens met de Nederlandse mevrouw een crêpe en een massage te hebben. En na de massage voelde ik eigenlijk pas mijn pijnlijke knieën, na samen in een restaurantje te hebben gegeten, heb ik dan ook heerlijk geslapen. Om vervolgens weer om 7uur 's ochtends de minivan naar Chiang Mai terug te nemen! Om 6.45 stond ik op de afgesproken plek en voordat ik de lange rit door de bergen ging maken wilde ik even wat ontbijten. Ik ging dus de 7 eleven in, een supermarkt welke beroemd is onder de backpackers hier omdat hij 24 uur per dag open is, fijne spullen heeft en een airco! Als het heel heet was in Bangkok bijvoorbeeld dan ging ik daar soms gewoon even in om een beetje af te koelen, je ziet ze namelijk ook overal. Terug naar de busstop, ik kwam uit de supermarkt en daar lagen twee straathonden en hoewel ik in Nederland niet bang ben voor honden loop ik er hier bij sommige met een boog omheen. Maar deze hond stond op en rende op me af, hij dacht waarschijnlijk dat ik iets te eten voor hem had maar hij kwam nogal agressief over en ik gebruikte mijn backpack dan ook om hem af te weren. Daarna liep ik snel verder en bleef de hond gelukkig daar. Ik was even geschrokken en ook de mensen er om heen keken geschrokken naar de hond. Maar toen ik de monniken hun ochtendritueel zag doen in de straat, ze lopen elke ochtend een bepaalde route en op die route zijn er allemaal mensen die hen eten geven, was ik het al weer snel vergeten. Het was namelijk erg bijzonder om te zien zeker omdat er hier, zo heb ik gehoord wat in Chiang Mai het geval is, geen hoordes toeristen om heen staan die foto's maken. Ik was er de enige toerist en maakte dan ook stiekem wat foto's aangezien ik me anders wat ongemakkelijk zou voelen ;).
En toen de rit naar Chiang Mai, 6uur rijden was de planning en aangezien het allemaal weer door de bergen was en de chauffeurs niet echt houden van fatsoenlijk rijden, zag ik er wel een beetje tegenop. De chauffeurs hier kunnen meestal geen kant kiezen waaraan ze willen rijden(?!) ofzo, ze rijden vaak letterlijk in het midden, en we moesten ook om de haverklap ons paspoort laten zien bij controleposten. Maar ondanks dat is het allemaal goed gegaan en is niemand ziek geworden.
En nu ben ik weer in Chiang Mai. Gisteren heb ik in de middag wat rondgelopen en 's avonds ben ik met drie Canadese meiden naar de Night Bazaar geweest! Een giga markt, of eigenlijk meerdere, met alles wat je maar kunt bedenken en vooral veel eten. Daar met de rode taxi busjes te zijn aangekomen en wat te hebben rondgedwaald zijn we wat gaan eten. Het gedeelte van de markt waar we even waren gaan zitten was niet overdekt en na een poosje begon het te regenen en niet zo'n beetje ook! Er was live muziek en toen we daar in de buurt gingen schuilen werden we op het "podium" gevraagd en hebben we meegezongen en gedanst. Erg grappig, zeker ook omdat de Thaise zangeres volgens mij geen idee had wat ze zong, het was in het Engels, het klonk dan ook heeel erg fonetisch. Maar dat maakte niet uit we hadden lol! Dat zingen is hier in Thailand sowieso wel een dingetje, de mensen zijn dol op karaoke en je hoort het dan ook overal en 9 van de 10 keer is het behoorlijk vals ;). Echt iets typisch hier dus. Nog iets wat typisch is hier is het "wit" willen zijn, ik schreef al een keer dat ze crème en zo hebben om hun huid te bleken maar het "whitening" spul zit overal in hier! In de winkels moet je zoeken naar zonnebrandcrème, huidcrème, zeep en deodorant zonder "whitening". (Dus Francois vergeet niet zonnebrandcrème mee te nemen.) En naast witter willen zijn, is ook het durio fruit heel populair hier. Fruit wat erg stinkt, naar mijn mening niet lekker is (ik heb het per ongeluk in een wafel geproeft) en op veel openbare plaatsen zoals parkjes verboden is vanwege de geur. Daarnaast mogen ook supermarkten het niet verkopen en is het dus enkel op straat te vinden. En je vindt het in alles; durio ijsjes, wafels, koekjes enzo. Terwijl ik tot nu toe niemand (ook Thaise mensen) heb gesproken die het daadwerkelijk lekker vindt. Heel bijzonder allemaal ;).

Voor zover mijn avonturen van de afgelopen dagen. Vandaag ben ik met een van de drie Canadese meisjes naar de tempel op de heuvel geweest! De Wat Prathat Doi Suthep. We hebben een scooter gehuurd en zijn de berg op gegaan. Helaas werden we daarvoor aangehouden door de politie vanwege een controle op een geldig internationaal rijbewijs en die hadden natuurlijk allebei niet.. Een bekeuring van 400B en we mochten gewoon verder rijden? Na dit incident werden we gelukkig weer opgevrolijkt door de mooie uitzichten en de bijzondere tempel. En ook de route erheen was erg mooi, en niet moeilijk hoewel de man van de scooter verhuur zei van wel en liever alleen aan mij een scooter deed uitlenen aangezien ik al ervaring had. Na wat te hebben gereden in de straat heeft het Canadese meisje toch ook zelf een eigen scooter genomen en dat ging prima. En nu ga ik zo met de drie meiden naar de zondagmarkt hier! Ik hou van de marktjes hier, ze zijn zo knus en kleurrijk.

Dat was het weer voor vandaag, vanavond ga ik weer proberen wat meer foto's erop te zetten en misschien ook een filmpje. Bedankt weer voor het lezen en tot de volgende blog. En fijne moederdag mam! (Heb je de bloemen van Francois en mij al ontvangen? Ik hoop dat je een fijne dag hebt. Ik hou van je! *kus poppetje*)

Liefs Elsbeth