Vang Vieng en Vientiane!

Hee allemaal!

Daar ben ik weer! Ondertussen zit ik alweer in de bus naar Savannakhet, een plaatsje tussen Vientiane en Pakse in. De dagen hier zijn om voordat ik het door heb en over een week zit ik al in Cambodja! Ik probeer deze week dus ook nog zoveel mogelijk te genieten van Laos. Op de planning staat om dinsdag, samen met het Duitse meisje Kathie, een tweedaagse loop te doen op de scooter door de bergen bij Pakse! Maar eerst Vang Vieng.
Op de reisdag naar Vang Vieng hebben we daar aangekomen een marktje bezocht, wat gegeten en lekker rustig aan gedaan. In Vang Vieng is namelijk naast het tuben, hier zo meer over, niet heel veel te doen maar dit wisten we van te voren. De volgende dag zijn we dus gaan tuben want daar staat Vang Vieng (bij de backpackers) om bekend, feesten en tuben. Wat is tuben precies? Het is eigenlijk een soort kroegentocht op het water. Je huurt een band en een tuk tuk dropt je bij het startpunt af. Vanaf dat punt zie je al de eerste barren en eenmaal in het water geraakt kun je er eigenlijk al meteen weer uit. Als je dat wilt natuurlijk, je kunt er voor kiezen om barren over te slaan of om helemaal geen enkele bar te doen. Als je enkel het tuben doet zonder een tussenstop dan schijnt de route zo'n 2 á 2,5uur te duren. Maar goed dat deden wij, we waren met zijn vijven, niet. En aangezien je vaak rond 2uur begint, sommigen eerder maar dan zijn de barren nog erg rustig, en je de banden voor een bepaalde tijd moet inleveren wil je je borg terug krijgen, redden de meeste het niet tot het einde van de route. Gedurende de route staan er namelijk geregeld tuk tuks klaar om je uit het water te vissen en je (op tijd) terug naar het stadje te brengen. En dat "uit het water vissen" wat ze ook bij de cafeetjes deden, vond ik misschien nog wel het leukst ;). Zodra er een barretje inzicht was, gingen de jongens die daar werkte touwtjes met aan het einde een waterflesje eraan gooien. Soms kwamen ze half op je of moest je er half naar duiken, bij de eerste bar gooiden ze bij mij de hele tijd mis en ik dreef dus voorbij ;). Ik had natuurlijk ook gewoon uit mijn band kunnen komen maar we besloten door te drijven naar de bar er schuin tegenover. Als je eenmaal een deel van het touw of het flesje in je hand had haalden ze je letterlijk binnen, erg grappig! De cafeetjes hadden veelal allemaal een bepaald spel of iets. Een had een basket en de ander had een pingpong tafel en ga zo maar door. Je kon bij elke bar natuurlijk zo lang blijven als je wilt en aangezien het nu niet mega druk was en veel mensen van Luang Prabang naar Vang Vieng gaan, kwamen we veel bekende tegen en dat was erg gezellig. Wanneer je weer terug de rivier op ging moest je soms half je band inspringen wat ook weer voor hilarische momenten zorgden. Na al bijna drie uur op en naast de rivier te zijn en al redelijk wat barretjes te hebben bezocht begon het te regenen. We waren geloof ik over de helft en we hadden al even geen bar meer gezien, ik geloof dat er in het begin het meeste zijn. Na zo'n 10minuten in de regen te hebben gedobberd, dat was ook best grappig, je bent toch nat, begon het te onweren. Het onweer werd steeds heftiger en nadat we in een bocht kwamen waar twee tuk tuk drivers stonden te roepen dat we eruit moesten en we een bar met een bord zagen wat zei "last bar" besloten Kathie en ik eruit te gaan. Dit hoefde uiteraard niet maar Kathie begon het al een beetje koud te krijgen en beide vonden we het onweer niet erg fijn en we deden het immers voor de lol dus het was mooi geweest. Wij waren blij om samen met nog 3 andere in de tuk tuk te zitten en lekker in het hostel te gaan douche. Achteraf was het Nederlandse meisje 100meter verder uit het water geklommen en tegen een veel hogere prijs, omdat ze alleen was, naar het eindpunt gebracht. De douche in het hostel was enkel niet warm toen ik ging douche omdat door de bliksem de stroom was uitgevallen vlak voordat ik wilde gaan douche. Gelukkig maar dat het hier alsnog zo warm is, zelfs met slecht weer, dat een koude douche best oke is. Anderhalf uur later kwam het koppel (drijfnat) aan en nadat ze weer een beetje waren opgewarmd gingen we met zijn allen ergens wat eten. We sloten de avond af in de spacebar, een bar/restaurant waar ze, naast de normale kaart, een menukaart hebben met drugs. Vrijwel alles op de normale kaart, pizza's broodjes etc., is daar dus ook te krijgen in een "happy variant" ;). Erg bizar. Maar Vang Vieng staat dan ook bekend als het feest plaatsje van Laos. Het tuben zorgde in het verleden door al dit gefeest dan ook voor tientallen dodelijke slachtoffers per jaar. Daardoor is het een tijd gesloten geweest en vandaag de dag zijn er regels gemaakt voor het tuben. Elke dag zijn er maar "een paar" (we zagen maar een paar dichte) cafeetjes open en er wordt geen drugs meer aan de oever verkocht. Ook zijn alle swings en springplekken weggehaald. Sindsdien is er geloof ik geen ernstig ongeluk meer gebeurd. Voor zover Vang Vieng.
De volgende dag namen we de bus naar Vientiane, de hoofdstad van Laos maar zeker niet een erg grote stad. Het voelt meer als een groot dorp en sommige backpackers stoppen hier dan ook niet eens. (Aangezien je hier op veel minder plekken gratis alcohol kan vinden (; ) Toch vind ik het wel de moeite waard, het is niet het hoogtepunt van de reis maar zeker een leuke tussenstop. De eerste dag daar heb ik samen met het Nederlandse meisje en een andere jongen een fiets gehuurd. Hij had op zijn mobiel wat bezienswaardigheden genoteerd en met zijn drieën crosten we de stad door. Vooral ik want ik had het fietsen wel een beetje gemist en ben gewend om goed door te fietsen. Ik vond het dan ook erg leuk en na een soort van (drukke) rotonde te hadden overleefd leek er niks meer mis te kunnen gaan. Maar toen toch.. Ik parkeerde mijn fiets ergens en met dat ik me omdraai stoot mijn been tegen de uitlaat van een stilstaande motor achter mij. En ja een hele warme uitlaat en dus verbrandde ik voor de tweede keer op reis mijn been. Dit keer mijn linker buitenkant en gelukkig een veel kleinere plek maar alsnog natuurlijk niet heel fijn. (Gelukkig wel na de mooie waterval en het tuben.) Ik dus weer koelen en zalf erop en daarna zijn we na het eten naar het Cope centrum geweest. Een bezoekerscentrum met informatie over de geschiedenis van Laos en met name de impact van de Vietnam oorlog op Laos. Erg interessant en ook best schokkend. Jaarlijks overlijden er nog steeds honderden mensen aan bommen die tijdens de oorlog niet zijn afgegaan. Gelukkig worden het er steeds minder en is er steeds meer kennis zodat de meeste bommen zodra ze gevonden worden onklaar kunnen worden gemaakt. Dat was dus mijn portie geschiedenis over Laos (: en het was zeker wel boeiend. We vervolgde onze fietsroute naar de boulevard en vanaf daar gingen we terug naar het hostel. Waar we net Kathie tegen het lijf liepen, met zijn allen vertrokken we naar de Night Market en bekeken we op de boulevard de zonsondergang in combinatie met de "sportende" Aziaten ;).
De volgende dag, gisteren, twijfelde ik of ik die dag wilde vertrekken of de dag erna in de ochtend. Ik besloot het laatste te doen en vanochtend om 10 over 9 werd ik dan ook opgepikt bij mijn hostel. Gisteren hebben Kathie, een andere jongen en ik het Buddha park bezocht (waar we langer gezeten hebben om te lunchen dan dat we daar rondgelopen hebben (; ). Eenmaal terug met de lokale bus liepen we via een marktje naar een soort starbucks café waar we lekker een tijd hebben gezeten. Daarna zijn we doorgegaan naar een andere Night Market en hebben we gefrituurde noodles met kip op met als toetje een donut. Ja zo slecht is Vientiane nog niet.
En nu dus op weg naar Savannakhet met de lokale bus.. Eerst werd ik opgepikt met een minivan en hebben we bijna een uur(!) rondjes gereden om iedereen op te pikken. En nu zijn we in de echte bus zo over de weg aan het hobbelen en scheuren dat het typen op mijn Ipad soms lastig is. Hoe lang deze rit gaat duren is een verrassing, tussen de zes en 8uur, we zullen zien.

Dit is het voor zover! Bedankt weer voor het lezen en alle reacties en berichtjes! Tot de volgende keer.

Liefs Elsbeth