"Vietnam here Elsbeth come!" - oma Ellen

Hee iedereen!!

Zoals de titel al doet vermoeden ben ik ondertussen in Vietnam beland! Battambang, Sihanoukville, het eiland Koh Rong Samloen en Phnom Penh zijn voorbij gekomen en morgen ochtend ga ik richting het vliegveld om mijn broer op te halen!! Leuk en gek tegelijk aangezien ik het nog niet helemaal besef dat hij op dit moment aan het vliegen is. Maar ik kijk er wel zeker naar uit! Ik ben benieuwd hoe hij het hier gaat vinden, er zijn namelijk nogal wat dingen die voor mij al heel gewoon zijn maar voor hem natuurlijk nog niet ;). Een voorbeeld; de (hurk)toiletten die je vaak zelf met een bucket moet doorspoelen en waar geen wc papier in mag. Of de douches die 8 van de 10 keer koud zijn (alhoewel dit vanwege de warmt geen probleem is) en de grootte van de insecten hier en de gecko's die hier overal zitten (veelal binnen). En zo kan ik nog wel even doorgaan, hoewel het allemaal ook erg snel went hoor. Maar goed Francois komt dus morgen aan en voor tienen sta ik dan ook op het vliegveld om hem op te wachten. (Yeahh!) En het plan was dan ook om vanavond (eindelijk) weer eens een verslag te schrijven over de afgelopen tijd maar mijn avond liep een beetje anders dan gepland. Ik belandde namelijk op het politiebureau.. Via facebook nam een meisje die ik eerder in Cambodja had ontmoet contact met me op omdat ze had gezien dat ik in Vietnam was. En per toeval was zij ook in Ho Chi Minh en dus besloten we af te spreken en samen wat te gaan eten! Dus wij rondstruinen en door menukaarten bladeren tot we uiteindelijk een geschikt restaurantje hebben gevonden. Na lekker gegeten te hebben lopen we verder om te kijken waar we ergens nog een drankje konden doen en toen gebeurde het, het tasje van haar werd van der schouder getrokken. Ze gaf nog een gil toen de scooter weg reed maar deze was natuurlijk enorm snel er vandoor. Zo snel als het ging, ging het helemaal aan me voorbij en schrok ik dus ook van haar gil en de schrikreactie die daar opvolgde. Twee mannen van restaurantjes rondom de plek waar het gebeurde kwamen naar ons toe om hulp te bieden, we kregen een glaasje water en vervolgens ging ik samen met een van de aardige mannen de camerabeelden bekijken van de camera's die er hingen. Ik nam wat video's en nadat ze een beetje was bijgekomen gingen we naar het politiebureau. En gelukkig was de Vietnamese man er om te vertalen want de politieman sprak geen woord Engels. Na er een tijd gezeten te hebben, formulieren te hebben ingevuld en nog meer te hebben gewacht, was het eindelijk afgehandeld en konden we verder. Ze had haar ouders eerder al bereikt via de telefoon van een van de mannen om haar pasjes enzo te laten blokkeren en eenmaal terug in haar hostel regelde ze nog wat zaken om vervolgens alsnog even wat te gaan drinken samen. Een gekke avond dus en ik was dan ook pas laat terug in het hostel. En vandaar dat het verhaal over mijn verdere tocht door Cambodja nog even op zich laat wachten aangezien morgen weer vroeg de wekker gaat..(sorrrry). Ik kan dus wel zeggen dat mijn reis naar Vietnam dus goed is gegaan en dat Ho Chi Minh so far (op het "scooter-incident" na dan) een goede indruk heeft gemaakt. Het is wel heel veel en de straat hier oversteken probeer "zelfs"(ik ben hier normaal zeker na Bangkok enzo echt niet bang voor) ik hier zoveel mogelijk te vermijden, zo'n gekkenhuis is het!

Okee daar ga ik het voor nu bij laten het is namelijk al laat! Tot de volgende blog! Waarin ik dus wél wat over mijn avonturen in Cambodja ga vertellen ;).

Liefs Elsbeth