Hué en Phong Nha!

Hallo!

De laatste dagen in Vietnam zijn aangebroken... Enkel Halong Bay(!!) en Hanoi liggen nog voor ons en daar gaan we dan ook nog even volop van genieten!
Nu zitten we in de bus naar Halong Bay, gisteren om 9uur 's avonds zijn we op de nachtbus gestapt naar Hanoi om dus nu meteen door te gaan naar Halong Bay. En wat een helse rit was dat weer zeg.. De chauffeur heeft geloof ik met heel zijn vage kennissen kring gebeld en niet enkel gepraat maar geschreeuwd naar elkaar (wij lagen van voren in de bus). En om de 5minuten trapte hij vol op de rem om weer het een of het ander te ontwijken. Om het nog maar niet over het gebruik van de toeter te hebben.. *vermoeide zucht*. Maar goed we hebben het weer overleeft al is daar wel weer alles mee gezegd. Nu op naar Halong Bay!
Maar hoe waren de afgelopen dagen? Tof! Om te beginnen met de route tussen Hoi An en Hué die we op de scooter hebben gedaan. Een hele mooie tocht door de bergen met prachtige uitzichten en leuke dorpjes die passeerde. Wij hadden gekozen om de langere route te doen en nadat we Danang hadden gepasseerd namen we dan ook even daarna de afslag naar rechts om om een meer via een groot eiland te rijden (heel nice!). In eerst instantie reden we verkeerd en zaten we op de korte route via de snelweg, waar we ook veel toeristen op scooters zagen, maar we besloten als nog om te draaien en te kijken waar we waren fout gegaan. Achteraf hadden we een rare bocht van 360graden moeten maken en na goed op de kaart te kijken ontdekte we dit. We begrepen dan ook wel waarom we amper toeristen zagen terwijl deze route veel mooier en boeiender was dan degene over de snelweg. Langs het meer reed je via het water, rijstvelden en allerlei kleine dorpjes en dus voelde het echt aan als Vietnam. Zeker aangezien je hier in de grotere steden al zoveel grote veelal Westerse bedrijven ziet en hier dus niks Westers was. Toen onze benzine dan ook op begon te raken werden we (vooral Francois) een beetje nerveus. Gelukkig vonden we (ruim) op tijd wat en konden we op ons gemakje verder toeven. Vervolgens besloten we aan het strand bij een tentje daar even lekker te gaan zitten en wat te gaan drinken. En ja enkel wat drinken want ondanks dat ik de paar stukjes watermeloen in de ochtend binnen had gehouden vertrouwde ik het nog niet helemaal en met Francois ging het wel weer goed alleen had hij nog niet zo'n trek. Ik voelde me dus wel al een heeel stuk beter dan de dag ervoor maar was nog wel een beetje slap en met vlagen misselijk. Maar toen we eenmaal in het hostel waren beland heb ik 's avonds wel gewoon weer bijna een hele maaltijd op. En op dit moment (naast het slaaptekort) voelen we ons beide weer goed! De weg door het centrum van Hué naar ons hostel was trouwens wel erg druk en chaotisch toen wij met onze scooters de weg aan het vinden waren ;). In het hostel ontmoetten we twee aardige Engelse jongens en daarmee gingen we gezellig wat eten. Vervolgens schoven er ook na het eten nog twee Engelse meiden bij aan. En de volgende dag gingen we (weer per scooter) de stad en omgeving verkennen. Al rondtoerend kwamen we langs de Verboden stad, die je tegenwoordig kan bezoeken, en die hebben we bezocht (in de hitte en de regen). Om daarna door te gaan naar het verlaten waterpark! De naam zegt het al maar het is dus een waterpark wat door financiële reden nooit helemaal is afgemaakt en geopend is, terwijl er dus wel echt al veel zwembaden en glijbanen enzo waren gebouwd. Deze liggen dus nu in de jungle en trekt backpackers omdat het best cool is om te zien en daar rond te lopen. Een waterarena, zwembaden, glijbanen en kapotte aquariums zijn er te vinden en de oppervlakte van het "park" is erg groot. Na er te hebben rondgereden en wat foto's te hebben gemaakt, gingen we op ons gemak (in hoeverre dat met dit verkeer gaat) weer terug naar ons hostel. 'S avonds hebben we "luxe" gegeten bij een Italiaan en zijn we op tijd gaan slapen aangezien we de volgende ochtend om 7 uur de bus hadden naar Phong Nha. Gezien de tijd die we hadden moesten we kiezen tussen Phong Nha en Ninh Binh en er werd ons door meerdere geadviseerd om voor de eerste te gaan en daar hebben we geen spijt van gehad. We kwamen nog voor de middag aan en hadden geluk dat het beroemde Easy Tiger hostel (die iedereen deed aanraden) nog twee bedden over hadden voor ons. En na wat geluncht te hebben, hebben we de gratis fietsen daar gepakt en zijn we de aangegeven (leuke) route op de kaart gaan doen. De eerste stop was een barretje aan het water en daar hebben we even gezeten. Vervolgens stond de Duckstop als volgende stop op de kaart. En daar hadden we al wat gekke verhalen van gehoord dus we besloten ook hier te stoppen. We hadden net wat te drinken en toen werden we al meegenomen met nog twee anderen naar de eenden. Eerst mochten we ze voeren, wat Francois maar niks vond (hij gooide het voer expres elke keer op de grond als al de eenden op hem af kwamen(; ), en vervolgens gingen we met de eenden gooien! Ja dat klinkt gek he, en ja dat is het ook! Maar wel heel grappig, hoe hoger je je eend gooide hoe meer geluk je zou krijgen en de eenden konden eenmaal in de lucht natuurlijk vliegen en zacht in het water landen. Francois stond wederom weer een beetje moeilijk te doen toen we een eend moesten oppakken maar uiteindelijk heeft hij er wel een gepakt. We moesten daarna op een rij gestaan voor het water en de eigenaar telde af en filmde het, echt hilarisch! Maar dat was niet alles, daarna gingen we op een water buffalo rijden! Eerst werden we in een kar gezet die hij naar de rivier trok en vervolgens gingen we een voor een erop in het water (ik werd natuurlijk als eerste gevraagd). We zwommen een rondje en dan mocht de volgende, om vervolgens om een soort bamboe vlot een beetje rond te gaan peddelen. Toen we terug gingen seinde de begeleider naar mij of ik op het land ook op de buffalo wilde zitten. En dus klom ik erop en reed ik (met de andere mensen in de kar achter me) terug! Een hele leuke en gekke ervaring. Na daarna daar nog wat kleins te hebben gegeten, reden we met de scooter verder naar de farmstay, een soort hotel wat samenwerkt met ons hostel en waar we dus de fietsen konden droppen en een taxi terug konden nemen. Maar voordat we die taxi namen hebben we eerst met een drankje genoten van het uitzicht over de rijstvelden en de bergen. Ondertussen was het in het hostel al weer lekker druk, het was een mega hostel, en nadat ik weer een jongen vanuit Siem Reap had ontmoet, hebben we daar avond gegeten. De volgende dag stond de cave op de planning, de voornaamste reden dat iedereen naar Phong Nha komt. Wij kozen ervoor om de Paradise cave te bezoeken en dit zelfstandig, zonder toer, te doen. We huurden weer scooters en na het ontbijt begonnen we aan het rondje door de geweldige bergen naar (o.a.) de grot. Eenmaal daar aangekomen moesten we nog de klim omhoog maken en met deze temperatuur hier was dat niet zomaar iets ;). Maar binnen in de grot was het dan wel weer heerlijk koel! Het verbaast me dan ook dat we nu weer niet ziekig zijn maar de klim was zeker de moeite waard. Er was een pad verlicht met allemaal kleine lampjes en zo kon je vrij diep de grond in lopen. Op sommige punten was de grot ook enorm hoog en de kalkgesteentes waren dan ook enorm. Na de Paradise cave bezocht te hebben, regende het buiten en hebben we daar even gewacht tot het wat droger was. Toen we weer beneden waren zijn we op de scooters naar de Botanic garden gereden om daar een waterval te gaan bekijken. Alleen ging dat niet helemaal zonder problemen. Eerst ging Francois zijn scooter weer niet aan (vanwege de accu zei hij), dit probleem hadden we ook al in Hué maar gelukkig wist hij hem beide keren toch aan te krijgen. Maar even later onderweg stopte mijn scoort er al rijdend mee. We denken dat het iets met het contact was omdat je bij het draaien van het slot helemaal niks meer hoorde. Vervolgens reed ik verder op die van Francois en aangezien de weg erna per toeval allemaal af liep kon hij met mijne ook gewoon "rijden" zonder veel te remmen en hij ging nog sneller dan mij op sommige stukken. En gelukkig was de Botanic garden niet ver meer en konden we daar het bedrijf bellen. Na de sleutel aan de balie te hebben gegeven konden wij de "tuin" gewoon gaan bezoeken zei ze en toen we terug kwamen stond er een nieuwe klaar, heel prettig. Zeker na de tocht die we net door de "tuin" of beter gezegd klim jungle hadden gemaakt. De bordjes waterfall bleven maar komen en de waterval bleef maar buiten zicht. Daarbij werd ook het pad steeds minder pad en steeds meer rotsen waar je over heen moest klauteren en klimmen. En we hadden ook nog niet geluncht (het was al half 4geweest) én alle muggen in de hele rot "garden" hadden geloof ik Elsbeth op het menu staan want toen we eindelijk de waterval hadden bereikt had ik al meer dan 20bulten! (En oh ja ik had ook trek) En Francois wilde zwemmen.. En dus zat ik er bij, te wachten tot we via een andere (nog stijlere) route weer naar de uitgang konden. Geheel bezweet sprongen we na deze mini-trekking dus weer op de scooters, op naar het hostel. Waar we eindelijk wat aten en waar het een feestje was omdat het hostel 4jaar bestond. Vanaf 6uur was er dus gratis bier voor alle gasten en nadat we nog een duik in het zwembad hadden genomen was er ook nog taart! Ook kon je een bbq maaltijd nemen voor een schappelijk prijsje, het was dus een erg gezellige en drukke boel en het was dan ook snel 9uur, tijd om de bus te pakken!

En op dit moment zijn we in Halong Bay! En wat hier nu weer allemaal aan de hand is.. Maar meer daar over in mijn volgende blog: wordt vervolgd... Bedankt weer voor het lezen! En tot snel!

Liefs Elsbeth